آغاز قرن بیست و یک همراه بود با کوچ انقلابی از شهرهای کالبدی به شهرهای اطلاعاتی . اما در ایران این جامعه جدید هنوز در گیرودار دشواری انتقال سرمایه بوده و شهرهای هوشمند یا الکترونیکی که در جهان موجب کاهش جماعتهای شهری و بازتعریف زندگی اجتماعی گشته، میسر نشده است.